Verhalen van hoop
In deze tijden van quarantaine en virus-crisis zijn alle samenkomsten van de gemeente opgeschort. Daaronder ook de vastenmaaltijden die in de Magnuskerk worden gehouden. Aline Sikkema heeft als alternatief een meditatie geschreven die in huiselijke kring kan worden (voor-)gelezen bij de lezing van Lucas 10: 38 – 42, het stuk dat voor de vastenmaaltijd van 1 april op het rooster staat. Mogelijk hebben ook anderen dan de deelnemers van de vastenmaaltijden belang bij deze meditatie. Daarom stelt Aline hem beschikbaar op de site van de gemeente.
Lezen: Lucas 10: 38 – 42
Het licht van Pasen lonkt aan de horizon. Heb je het al gezien, het stralende licht in de verte? Misschien is het alsof de stralen van het licht het duister moeilijker doorkomen dan anders. Ik moest zelf even twee keer nadenken of het volgende week al Pasen is. Het voelt niet alsof het nieuwe leven zo dichtbij is. Nieuw leven.. het staat in schril contrast met de beelden en woorden die we nog steeds dagelijks op televisie zien. Het einde van een leven staat veel dichterbij ons dan het nieuwe leven.
Het is een virus die nu ons leven lijkt te bepalen, het is een virus die bepaald hoe onze dagen verlopen. Hij bepaalt gespreksonderwerpen, hij bepaald de dingen op tv, op de radio, in de krant, op internet. Ik zou zo graag willen dat het er niet was.
Het virus doet ons misschien ook beseffen hoe waardevol het leven kan zijn als het leven gewoon z’n gang gaat, werken, studeren, met vrienden afspreken. Je denkt er niet meer bij na, zo gewoon is het. Maar door deze tijd kan je beseffen hoe dankbaar we mogen zijn.
We hebben nu nauwelijks de tijd om te kijken naar het licht van Pasen, maar zo vaak hebben we geen tijd om stil te staan…
Zo verging het ook Marta. Marta werd helemaal in beslag genomen door de zorg voor haar gasten. Ze kan wel wat hulp gebruiken en ze vraag of Jezus Maria aan wil spreken. Het lijkt alsof Marta er vanuit gaat dat Jezus aan haar kant staat, het is logisch dat Maria Marta moet helpen met de gasten. Maar Jezus geeft een onverwacht antwoord: ‘Marta, Marta, je bent zo bezorgd en je maakt je veel te druk. Er is maar een ding noodzakelijk’.
Marta wordt in beslag genomen door de drukte. Maria kiest ervoor om aan de voeten van Jezus te gaan zitten. Maria neemt de tijd om te luisteren naar de verhalen van Jezus. Ze laat de drukte achter zich en richt zich op Zijn woorden.
Hoe vaak vergaat het ons niet net zo? Door onze bezorgdheid en de innerlijke drukte is het moeilijk om de stralen van het Paasfeest te zien.
Neem eens de tijd, kijk eens om je heen. Kijk naar de stralen in de verte, kijk naar de jonge groene blaadjes aan de bomen en de springende lammetjes in de wei. Niet alles staat stil, de lente komt. De bomen worden groen, nieuw leven is in aantocht en elke dag komen de stralen van Pasen een beetje dichterbij. Laten we daar bij stil staan, want juist nu is één ding heel noodzakelijk; luisteren naar de woorden en verhalen die Jezus ons vertelt. De verhalen van hoop, van kracht en van leven. De verhalen van Jezus mogen juist nu betekenisvol zijn, het mag ons houvast geven. Laten we de televisie heel even uitzetten, even zitten aan de voeten van Jezus en de verhalen op ons in laten werken. Verhalen van hoop en nieuw leven.