Meditatie - Levend brood
In deze tijden van quarantaine en virus-crisis zijn alle samenkomsten van de gemeente opgeschort. Daaronder ook de vastenmaaltijden die in de Magnuskerk worden gehouden. Aline Sikkema heeft als alternatief een meditatie geschreven die in huiselijke kring kan worden (voor-)gelezen bij de lezing van Johannes 6: 1-15, het stuk dat voor de vastenmaaltijd van 18 maart op het rooster staat. Mogelijk hebben ook anderen dan de deelnemers van de vastenmaaltijden belang bij deze meditatie. Daarom stelt Aline hem beschikbaar op de site van de gemeente.
Levend brood
We hebben het de afgelopen dagen ongetwijfeld allemaal voorbij zien komen, lege schappen in de supermarkt. Mensen zijn aan het hamsteren geslagen. Egoïstisch hoor ik sommige mensen zeggen, maar misschien is het ook een reactie op angst en onzekerheid. Gek is dat eigenlijk niet, het virus treft ons allemaal. Het is een onbekend verschijnsel. Onze reacties op wat er gebeurt worden versterkt door de media die ons bijna elke minuut op de hoogte houd van wat er nu in de wereld gebeurt. Lukt het jou nog om er even niet mee bezig te zijn?
Onze levens zijn ontwricht. De overheid bepaalt voor ons wat we wel en niet mogen, wat kunnen we anders dan de schouders eronder te zetten? De erediensten, vastenmaaltijden, vergaderingen waar we elkaar kunnen ontmoeten, zoveel is weggerukt door een virus. We kunnen het met het blote oog niet zien, maar toch richt het zoveel schade aan. Zonder pardon veranderd het virus ons leven.
Ook nu ons leven ontwricht is, mogen we weten dat God nabij is.
God spreekt ons aan door verhalen heen die hoop geven en bemoedigen. Dat zal niet wegvallen nu wij overvallen worden door zoveel veranderingen in zo’n korte tijd.
Vandaag mogen we ons laten bemoedigen door Jezus die vijfduizend mensen genoeg te eten gaf van vijf broden en twee vissen. Een wonderverhaal die ons wellicht kan bemoedigen in deze onzekere tijd.
Filippus was onzeker toen Jezus hem vroeg waar ze brood zouden kunnen kopen om alle mensen te voeden. Filippus antwoorde: ‘Zelfs tweehonderd denarie zou niet voldoende zijn om iedereen een klein stukje brood te geven’. Dat is niet zo’n raar antwoord, hoe is het mogelijk om vijfduizend mensen te voorzien van een klein stukje brood?
Brood staat in de Bijbel symbool voor al het voedsel dat de mens nodig heeft. De mens heeft ook geestelijk voedsel nodig. Misschien hunkeren we nu meer dan ooit naar geestelijk voedsel. De kerkdiensten zijn afgelast, ook andere kerkelijke activiteiten waarbij we elkaar kunnen ontmoeten gaan niet door. Maar dat betekend niet dat ons geloof stil hoeft te staan, juist nu mogen we ons leven in de handen van God leggen. Net als Filippus zullen wij ons nu ook onzeker voelen. Vaak zullen we geen idee hebben wat we nog zouden kunnen doen om het virus een halt toe te roepen, om elkaar te helpen. We raken in de war, we worden wanhopig en daardoor verliezen we misschien God uit het oog. Maar God zal ons niet uit het oog verliezen, Hij zal ons vasthouden in zijn sterke hand.
Laten we bidden dat we door de verbondenheid met God en met elkaar moed houden om deze periode samen door te komen. Want samen moeten we het doen, schouder aan schouder, in de nabijheid van onze God.